0

Złożoność bodźca a ciekawość – kontynuacja

Piaget przeprowadził nad dziećmi szereg obserwacji dotyczących reakcji badawczych we wczesnym okresie życia. Tak więc, w pierwszych miesiącach życia niemowlę uczy się ciągnąć za sznurek, aby poruszyć wiszącą grzechotkę: manipulacja ta jest jedynie rozrywką. Między piątym a siódmym miesiącem niemowlę usunie tkaninę zakrywającą mu twarz, co stanowi pierwowzór zabawy w „ciuciubabkę” i „chowanego”. Od ósmego do dziesiątego miesiąca dziecko zaczyna szukać przedmiotów ukrytych za innymi przedmiotami lub pod nimi. W wieku jedenastu miesięcy będzie ono „eksperymentować” z rzeczami, zmieniając za każdym razem swą reakcję (Piaget, 1952). Tak więc, badawcze zachowanie jest istotną cechą charakterystyczną dla wzrastającego dziecka.

Dla wyjaśnienia omawianych tu rodzajów zachowania w sposób najbardziej zgodny z poprzednimi interpretacjami głodu i pragnienia przyjmuje się, że brak aktywności oraz ograniczenie eksploracji stwarza rodzaj znudzenia, to jest pewnego rodzaju niedosyt, który organizm stara się przezwyciężyć. Ten niedosyt nie musi być po prostu stanem zbyt słabych pobudzeń zewnętrznych ani pogrążeniem się organizmu w bezruchu lub we śnie. Ograniczenie aktywności doprowadza w końcu do stanu pobudzenia, który skłania organizm do robienia czegokolwiek, tak jak w przypadku polarnego niedźwiedzia zamkniętego w klatce, który zajmuje się niekończącym się marszem tam i z powrotem po swym pomieszczeniu.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>