Bardzo blisko związane ze zmysłem równowagi jest zjawisko zwane kinestezą. Termin ten określa impulsy czuciowe z mięśni, ścięgien i stawów umożliwiające kontrolę koordynacji ruchów ciała. Prościej mówiąc, kinestezą może być zdefiniowana jako świadomość ruchów ciała. Zakończenia nerwowe w mięśniach, ścięgnach i stawach poprzez drogi nerwowe są połączone z różnymi częściami mózgu rejestrującymi wrażenia kinestetyczne. Bodźce pochodzące z mięśni i ścięgien służą nam jako wskazówka w kierowaniu ogromną różnorodnością aktywności ruchowych mięśni podczas wykonywania zarówno tak prostych czynności jak na przykład chwytanie przedmiotu, jak i wysoce skomplikowanych – jak fantazyjny skok z trampoliny.
W sytuacjach codziennych z reguły nie uświadamiamy sobie poszczególnych informacji płynących z naszych mięśni i ścięgien. Dopiero gdy system ten zostanie uszkodzony, doceniamy znaczenie zmysłu kinestezy. Dociera to do naszej świadomości, gdy na przykład obserwujemy zachowanie ludzi dotkniętych straszną chorobą zwaną dystrofią mięśniową. Wskutek uszkodzenia me- chanizmu kinestezy ich mięśnie i stawy nie mogą wykonywać poleceń sprawnie funkcjonującego umysłu.
Mechanizm zmysłu kinestezy oraz kanały półkoliste współpracują ze sobą w utrzymywaniu kontroli mięśni. Zwierzęta, którym usunięto kanały półkoliste, zataczają się bezcelowo. Po pewnym czasie utracona kontrola mięśniowa i precyzja ruchów mogą powrócić, prawdopodobnie wskutek przejęcia ich funkcji przez receptory w mięśniach. W trakcie walki bokserskiej nokautujące uderzenie w szczękę lub głowę może spowodować, iż zawodnik zacznie się zataczać. Uważa się, że przyczyną tego zjawiska jest wstrząs kanałów półkolistych powodujący krótkotrwałą utratę napięcia mięśniowego całego ciała.
Leave a reply