Słownik czynny – dalszy opis

Dziecko urodzone w kulturze, w której używa się języka angielskiego, unika wprawdzie wielu trudności, ponieważ w języku tym występuje stosunkowo niewiele zmian w formach wyrazów, takich jak odmiany spotykane w językach fleksyjnych, musi się ono jednak nauczyć mówić poprawnie, tak samo jak musi się nauczyć poprawnie jeść. Ma trudności z nieregularnymi formami gramatycznymi i ze słowami grzecznościowymi, takimi jak please (proszę) i thank you (dziękuję), których nie zawsze używa się w tym samym sensie. Dziecko używa tych zwrotów, gdy chce się dostosować do wymagań społecznych, lecz może także odmówić ich używania, gdy pragnie się przeciwstawić. Stają się one dla niego jednym ze sposobów wypróbowywania własnej mocy. Są także słowa zakazane: niektóre z nich dziecko może używać w ścisłym gronie rodzinnym, niektórych nie wolno mu używać w ogóle – nawet jeśli ojciec lub matka czynią to czasami w chwilach wzburzenia. Tak więc dziecko poznaje pewne zakazy, społeczne tabu. Ucząc się wyrażać właściwie, uczy się ono zarazem zwyczajów swej kultury.

Skrupulatne przestrzeganie zasad języka lub odbieganie od nich jest jednym z mierników decydujących o zróżnicowaniu klas społecznych. Dobór słów i wymowa pozwala często ustalić czyjąś pozycję społeczną. „Cockney”, sposób mówienia Londyriczyka z niższych warstw, jest tego jednym ze skrajnych przykładów. W Ameryce pewne błędy gramatyczne kojarzą się z brakiem wykształcenia. Ludzi ocenia się również na podstawie pomyłek w użyciu mało różniących się zwrotów (których zatem niektórzy świadomie unikają). U ludzi, którzy awansowali w swej pozycji społecznej i starają się poprawić swój język, brak nabytej w odpowiednim czasie wprawy we właściwym używaniu języka może przejawiać się w skłonności do zbyt wyszukanych zwrotów. Językoznawcy nazywają takie zwroty „hyperurbanizmami” – jako wypływającymi z przesadnego popisywania się językiem \yyższych klas miejskich.

Gdy dziecko opanowuje język, uczy się ono nie tylko słów i gramatyki. Uczy się kierować innymi ludźmi za pomocą słów, uczy się grzeczności, dowiaduje się o istnieniu tabu, poznaje różnice społeczne. Zdobywa również narzędzie myślenia i refleksji.