A. Komora wyjściowa: B. Naelektryzowana krata stanowiąca drogę do C i do D, tj. do komory zawierającej przynętę. Naciśnięcie platformy E otwiera drzwiczki (d3), co daje dostęp do przynęty w komorze D. Inne drzwiczki (d, i d3) otwiera się ręcznie. (Źródło: Warden, 1931).
Spośród tych czterech metod obecnie najczęściej stosuje się pierwsze dwie, w tej czy innej odmianie. Pierwsza metoda opiera się na ogólnej ruchliwości, która wiąże się ze wzmożonym popędem: w założeniu drugiej leży wzmożenie dobrze wyuczonej czynności pod wpływem odpowiedniego popędu.
Niektóre motywy, stanowiące podstawę życia społecznego, są pod względem swego pochodzenia równie „fizjologiczne” lub „biologiczne”, jak głód i pragnienie. Przekonamy się o tym zwłaszcza w przypadku seksualnego i macierzyńskiego zachowania, aczkolwiek inne motywy społeczne mogą mieć również podłoże wrodzone. Na motywy społeczne u człowieka ma tak silny wpływ uczenie się, że słowo „popęd” brzmi w stosunku do nich nieco sztucznie. Aby nie przesądzać kwestii ich pochodzenia, będziemy używać bardziej neutralnego wyrażenia „dyspozycje motywacyjne” w odniesieniu do tych trwałych motywów, których pochodzenie od jakichś specyficznych popędów nie jest zbyt wyraźne lub jest odlegle: gdy będziemy mówić o wzbudzonych dyspozycjach motywacyjnych, wówczas użyjemy raczej określenia „wzbudzone motywy” niż „popędy”.
Leave a reply