Co psycholog powinien wiedzieć o układzie kostnym i łączących się z nim splotach mięśni i ścięgien, które wiążą ze sobą poszczególne kości i czynią z nich funkcjonalną całość? Odpowiedź zależy od tego, jakie cele stawia on przed sobą. Jeśli na przykład psycholog interesuje się granicami ludzkich możliwości fizycznych, wówczas będzie może chciał znać maksymalny ciężar, jaki dany mięsień jest w stanie utrzymać, lub maksymalną szybkość, z jaką może się on skurczyć, albo też wpływr ćwiczenia na pracę mięśnia. Jeśli interesuje się zmęczeniem mięśniowym, może chcieć dowiedzieć się czegoś o związkach chemicznych, które powstają jako produkt uboczny podczas pracy mięśni. Oczywiście, hic możemy tu wchodzić w takie szczegóły, zwrócimy jedynie uwagę na znaczenie układu kostnego i mięśni jako elementów integrujących organizm pod względem mechanicznym.
Układ mięśniowy działa jak sprawna maszyna po części dzięki sposobowi, w jaki jest zespolony ze szkieletem, który zbudowany jest ze sztywnych kości połączonych stawami. Ta mechaniczna integracja umożliwia utrzymanie postawy ciała, poruszanie się, zręczne działanie, mimikę twarzy i mowę.
Chociaż struktura kostna i układ stawów mają doniosłe znaczenie, psychologa interesuje w sposób bardziej bezpośredni raczej praca mięśni, ponieważ od nich zależą ruchy. Ciało zawiera trzy rodzaje mięśni: mięśnie prążkowane, do których zaliczają się mięśnie rąk i nóg – są to typowe muskuly widoczne pod skórą: mięśnie gładkie, które umożliwiają funkcjonowanie narządów trawiennych, innych narządów wewnętrznych i naczyń krwionośnych, oraz mięsień sercowy, spotykany jedynie w sercu. Mięśnie prążkowane są wiązkami włókien przystosowanymi do szybko zmieniających się czynności. Mięśnie gładkie są powolniejsze w działaniu, lecz skurcze ich mogą być bardzo silne: są one przy tym bardzo odporne na zmęczenie.
Leave a reply