Zasadnicze cechy mózgu kręgowców, poczynając od prymitywnych ryb poprzez płazy i gady, układają się według wspólnego wzoru: mózgi ptaków i ssaków rozwinęły się z tego wspólnego pnia w nieco odmiennych kierunkach. Podstawowa struktura jest następująca: pojedyncza wklęsła struna, złożona z neuronów częściowo powiązanych wzajemnie, przebiega wzdłuż grzbietu ciała, a w niej występują różne bardziej skomplikowane miejsca wzajemnych połączeń tworzące zgrubienia w przodzie ciała (w głowie). Mózgi najbardziej prymitywnych kręgowców mają trzy takie zgrubienia, zwane przodo mózgowiem, śródmózgo- wiem i tyłomózgowiem, które można także zidentyfikować i u człowieka.
Te główne części prymitywnego mózgu kręgowca pomagają nam zrozumieć schemat budowy znacznie bardziej złożonego mózgu człowieka. Na ryc. 2-7 przedstawiono w sposób uproszczony mózg rekina. W tym stadium rozwoju przód om ózgowie składa się z opuszki węchowej (połączonej z narządami węchu), mózgu właściwego (będącego w tym stadium przede wszystkim węchomózgowiem, korzystającym w celu kierowania zachowaniem ryby z informacji przychodzących ze zmysłu powonienia), wzgórza (które jest stacją przekaźnikową na drodze impulsów', idących od rdzenia kręgowego do mózgu i z mózgu do rdzenia) oraz podwzgórza (odpowiedzialnego za wiele procesów regulacji wewnętrznej). Sródmózgowie składa się głównie z płatów wzrokowych (połączonych z oczami), które kierują zachowaniem zgodnie z bodźcami wzrokowymi. Tyłomózgowie obejmuje móżdżek (między innymi regulujący równowagę) oraz rdzeń przedłużony – zgrubienie rdzenia kręgowego – który odgrywa „ważną rolę w utrzymywaniu funkcji życiowych, takich jak oddychanie i krążenie krwi. Chociaż w trakcie ewolucji mózgu ssaków zachodziły w nim różne zmiany, najbardziej uderzającą z nich był rozwój zewnętrznej warstwy.
Leave a reply