Celem tej książki jest pokazanie, w jaki sposób psychologia rozwijała się w ostatnim, względnie krótkim okresie, kiedy to zaistniała jako niezależna nauka, oraz wprowadzenie czytelnika w nowsze zagadnienia, na których skupia się zainteresowanie współczesnych psychologów. Będzie również pomocna dla studentów rozpoczynających studia na kierunkach socjologicznych i pedagogicznych. Wypada jednak zaznaczyć, że żadne opracowanie o tak ogólnym charakterze nie obejmie wszystkich problemów danej dziedziny. Warto więc, by osoby bardziej zainteresowane psychologią poszerzały potem swoją wiedzę, korzystając z bardziej szczegółowych opracowań.
Głównym przedmiotem psychologii jest ludzkie zachowanie – jego opis i zrozumienie. Nie jest to z pewnością łatwe zadanie i współcześni psychologowie nie mogą jeszcze stwierdzić, że udało się odpowiedzieć na wszystkie postawione pytania i rozwiązać wszystkie nurtujące tę naukę problemy. Należy pamiętać, że psychologia jako niezależna nauka jest stosunkowo młoda. Ma swoje korzenie w filozofii i fizjologii, a dopiero około stu lat temu zaczęła wykorzystywać wyniki doświadczeń przeprowadzanych w kontrolowanych warunkach. W ciągu tego stulecia dokonała znacznych postępów i dopracowała się wielu technik badawczych, które z czasem zostały rozwinięte i udoskonalone. Psychologia nie wahała się sięgnąć po wyniki doświadczeń przeprowadzanych w takich – pozornie odległych – dziedzinach, jak np. biochemia, w celu lepszego poznania źródeł ludzkiego zachowania. Obszar zainteresowania i zastosowania współczesnej psychologii jest coraz szerszy. Psychologów odnajdujemy już nie tylko w uczelniach akademickich, ale i w szkolnictwie, szpitalach czy nawet w handlu i przemyśle, gdzie popyt na ich wiedzę wciąż się zwiększa.
Wstęp panuje moda na to, by być trochę „psychologiem”. Dziedzina psychologii fascynuje ludzi coraz bardziej i wierzymy, że nasza książka stworzy wielu czytelnikom szansę i pozwoli usystematyzować i pogłębić swoje wiadomości na ten temat.
Spośród wszystkich tajemnic nieba, morza i ziemi, które zgłębia człowiek, najciekawszą zagadką pozostaje on sam. Wystarczy przejrzeć ukazujące się książki, filmy, programy telewizyjne, by ' przekonać się, że większość ludzi znacznie bardziej zainteresowana jest kwestią natury ludzkiej niż matką przyrodą.
Generalnie wszelkie „dowody” wykazujące, jak mało ważna j jest jednostka w porównaniu z ogromem wszechświata, nie robią na ludziach wielkiego wrażenia. Mimo iż astronomia już dawno wykazała, że Ziemia jest bardzo odległa od centrum Układu Słonecznego, ludzkość nadal zajmuje centralne miejsce w naszej wyobraźni. A jednak – w pewnym sensie – człowiek jest swoistym centrum fizycznym. Istota ludzka jest o tyle większa od najmniejszej cząstki wszechświata (elektronu), o ile mniejsza jest od samego wszechświata. Człowiek nie potrzebuje jednakże tego rodzaju uzasadnienia dla własnej ciekawości samego siebie: istnieją inne, wystarczające powody nieustannego zgłębiania tajemnic ludzkiej natury.
Leave a reply