Na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych przeprowadzono serię eksperymentów badających efekty silnej redukcji bodźców sensorycznych u ludzi. Aby ograniczyć do minimum dopływ bodźców z otoczenia, wymagano od uczestników tych eksperymentów, by nie robili nic poza leżeniem w łóżku z zasłoniętymi oczami, zatkanymi uszami i unieruchomionymi kończynami. Niewiele osób potrafiło długo to znosić. Wyniki te sugerują, że człowiek potrzebuje zmiennej stymulacji sensorycznej z otoczenia.
Oczywiste jest, że percepcja odgrywa zasadniczą rolę w kształtowaniu naszego ogólnego przystosowania. Przesłanką psychologiczną jest, że gdyby znacznie więcej osób świadomych było kruchości i niewiarygodności naszych umiejętności percepcyj- nych, wszyscy stalibyśmy się z jednej strony mniej przyzwalający, z drugiej zaś bardziej tolerancyjni w stosunku do naszych sądów i błędów. Ze względu na ten cel od najwcześniejszych dni psychologii jako nauki aż do obecnych czasów badanie percepcji jest jednym z najważniejszych obszarów poszukiwań. W rezultacie niezliczonych badań tej kwestii analizy psychologiczne pomogły nam lepiej zrozumieć ludzkie zachowania poprzez odkrywanie, dlaczego i w jaki sposób spostrzegamy zdarzenia, ludzi i przedmioty naszego codziennego otoczenia.
Leave a reply