Monthly Archives Czerwiec 2015

Ta chelbia ma również na dolnej powierzchni rozproszoną sieć nerwową, lecz na rysunku nie zostało to pokazane. Pierścień nerwowy zapewnia integrację ruchu będącego reakcją na impulsy dochodzące z wrażliwych macek. Ruch pływania (pul- sacje całego ciała) może być wywołany przez bodziec przyłożony do pojedynczej macki. (Źródło: Herrick ,,Neurological foundations of animal behavior’’ 1924, s. 93). dopóki nowa tkanka, która wyrosła na miejsce odciętej, nie wytworzyła impulsów antagonistycznych. Przy okazji zaobserwowano, że mięsień zmęczył się dużo wcześniej niż sieć nerwowa.

Wykres przedstawia zależność miedzy wewnętrzną temperaturą głowy a wydzielaniem ciepia za pomocą pocenia się. Termoparę, pozwalającą dokładnie mierzyć temperaturę, umieszczono na bębenku ucha, aby znajdowała się blisko podwzgórza. Ilość utraconego ciepła mierzono za pomocą kalorymetru, w którym badany pracował i odpoczywał. (Źródło: Benzinger, 1961),

Mniej więcej w tym samym czasie, kiedy Watson propagował w Ameryce behawioryzm, w Niemczech pojawił się nowy kierunek występujący pod nazwą psychologii postaci. Niemiecki wyraz Gestalt. (postać) oznacza czasem row- nież formę lub konfigurację, a psychologia postaci zaprezentowana przez Maksa Wertheimera w 1912 r. interesowała się sposobem organizacji procesów psychicznych. Kierunek ten wiąże się przede wszystkim z nazwiskami Wertheimera i jego współpracowników, Kurta Koffki (1886-1941) i Wolfganga Kohlera (ur. 1887): wszyscy oni wyemigrowali .do Ameryki, Wpływową odmianę psychologii postaci stworzył Kurt Lewin (1890-1947), Jego teoria pola kładzie większy nacisk niż inne odmiany psychologii postaci na motywację i psychologię społeczną.

Dziecko musi ustalić swoje miejsce w społeczeństwie otaczających go ludzi i ostatecznie zająć to miejsce jako mężczyzna lub kobieta. Bardzo istotne znaczenie dla tego procesu mają członkowie jego własnej rodziny: matka, ojciec, bracia i siostry.

Dziecko urodzone w kulturze, w której używa się języka angielskiego, unika wprawdzie wielu trudności, ponieważ w języku tym występuje stosunkowo niewiele zmian w formach wyrazów, takich jak odmiany spotykane w językach fleksyjnych, musi się ono jednak nauczyć mówić poprawnie, tak samo jak musi się nauczyć poprawnie jeść. Ma trudności z nieregularnymi formami gramatycznymi i ze słowami grzecznościowymi, takimi jak please (proszę) i thank you (dziękuję), których nie zawsze używa się w tym samym sensie. Dziecko używa tych zwrotów, gdy chce się dostosować do wymagań społecznych, lecz może także odmówić ich używania, gdy pragnie się przeciwstawić. Stają się one dla niego jednym ze sposobów wypróbowywania własnej mocy. Są także słowa zakazane: niektóre z nich dziecko może używać w ścisłym gronie rodzinnym, niektórych nie wolno mu używać w ogóle – nawet jeśli ojciec lub matka czynią to czasami w chwilach wzburzenia. Tak więc dziecko poznaje pewne zakazy, społeczne tabu. Ucząc się wyrażać właściwie, uczy się ono zarazem zwyczajów swej kultury.