Kole męskie i kobiece

W wieku dojrzałym różnice pomiędzy płciami osiągają swój punkt szczytowy, co wynika po części ze zróżnicowania biologicznego, a po części z odmienności ról wyznaczonych w naszej kulturze mężczyznom i kobietom.

Ponieważ pomiędzy płciami istnieją różnice fizjologiczne, łatwo można by wysnuć wniosek, że różnice w zachowaniu się dorosłego mężczyzny i dorosłej kobiety będą odpowiadać po prostu ich odmiennej strukturze biologicznej. W rzeczywistości sytuacja jest o wiele bardziej skomplikowana. Od mody panującej w danej epoce zależy, czy to mężczyzna czy kobieta nosi kolorowe i bogato zdobione stroje. Szereg zdarzeń historycznych zadecydowało o tym, że do niedawna tylko mężczyźni zostawali urzędnikami bankowymi, a kobiety – kasjerkami w sklepach, mężczyźni – telegrafistami, a kobiety – telefonistkami. Obecnie kobiety w coraz większym stopniu opanowują niektóre zawody uprzednio zarezerwowane dla mężczyzn. Problem polega zatem na ustaleniu, czy różnice pomiędzy zachowaniem się mężczyzn i kobiet należy przypisać różnicom biologicznym czy też wpływom kulturowym.

Męskość i kobiecość w pierwotnych społeczeństwach. Badania nad kulturami bardzo niepodobnymi do naszej ujawniają zaskakująco szeroki zakres możliwości w zachowaniu obu płci. Sprawozdania dotyczące ról męskich i kobiecych w trzech plemionach z Nowej Gwinei dobrze ilustrują odmienność tych ról w różnych kulturach.

Górskie plemię, zwane Arapeszami, było z naszego punktu widzenia raczej „kobiece”. Oznacza to, że mężczyźni byli bardziej podobni do kobiet, niż to ma miejsce w naszej kulturze. Podobieństwo to polegało na ich bierności, uprzejmości, łagodności i poświęceniu dla życia rodzinnego. Mężczyźni i kobiety wspólnie opiekowali się dziećmi i spełniali inne domowe obowiązki, a podział pracy był mniej wyraźny niż w kulturze amerykańskiej.