Mowa

Uczenie się mowy stanowi inny aspekt rozwoju, który można zrozumieć jedynie w świetle wzajemnego współdziałania potencjalnych możliwości biologicznych i kształtującego wpływu kultury. Po osiągnięciu właściwego stopnia rozwoju biologicznego (tj. dzięki dojrzewaniu) dziecko może nauczyć się mówić. Kultura (tj, mowa, którą słyszy) decyduje o tym, co dziecko w rzeczywistości mówi,

Gaworzenie niemowlęcia jest to rodzaj zabawy fonetycznej, która tylko stopniowo przekształca się w dźwięki języka, jaki dziecko słyszy wokół siebie Chociaż zaczyna ono reagować na intonację słów wypowiadanych przez dorosłych już w szóstym tygodniu życia, opanowanie języka postępuje .powoli. Parę słów dziecko mówi już pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia, lecz przed ukończeniem dwóch lat, kiedy to rozpoczyna się szybki rozwój mowy, dziecko zazwyczaj wypowiada tylko pojedyncze słowa,

W wieku trzech lat większość dzieci opanowuje już swój język na tyle, aby móc nim posługiwać się w całkiem znośnej postaci, aczkolwiek zwykle nie znają one jeszcze wielu form gramatycznych. Pomiędzy trzecim a szóstym rokiem braki te zostają wyrównane i normalne dziecko sześcioletnie niezależnie od tego, w jakim punkcie kuli ziemskiej mieszka i jaki jest jego język ojczysty, ma już przyswojone wszystkie dźwięki i wszystkie formy gramatyczne tego języka, chociaż oczywiście nie dysponuje całym słownictwem ludzi dorosłych4.

Aczkolwiek pojedyncze słowa są nieco wątpliwym wskaźnikiem opanowania języka, obliczanie liczby używanych słów stanowi jeden ze sposobów badania rozwoju zdolności językowych dziecka. Początkowo