W ostatnim półwieczu procent ludności w wieku powyżej 65 lat wzrósł więcej niż dwukrotnie, chociaż istnieją oznaki, że tendencja ta słabnie. (Biuro Spisu Ludności Stanów Zjedn. Ameryki). znacznie więcej starych ludzi niż dawniej, a tym samym większą doniosłość społeczną mają wszystkie łączące się z tym problemy. Praca i ludzie z nią związani dostarczają człowiekowi emocjonalnego oparcia: ci, którzy osiągają wiek emerytalny, są często nieprzygotowani do tego, aby oparcie to utracić.
Częściowe czy stopniowe wycofywanie się z pracy zawodowej jest metodą, pozwalającą na złagodzenie psychicznego wstrząsu związanego z przejściem na emeryturę. Takie częściowe wycofanie się daje starszemu człowiekowi więcej wolnego czasu wtedy, gdy jest jeszcze dość krzepki, by rozwinąć w sobie .nowe zainteresowania, odpowiednie dla swego wieku. Nie zostaje wówczas nagle wyrzucony z gwarnej przystani pracy na bezkresne morze wolnego czasu. Prezes towarzystwa przechodzi często w starszym wieku na stanowisko przewodniczącego jakiejś komisji. W większości uniwersytetów amerykańskich emerytowani profesorowie mogą kontynuować swoje badania i prace, nawet jeśli nie prowadzą już wykładów. Taka metoda stopniowego przenoszenia w stan spoczynku ma istotne zalety psychologiczne, toteż w innych dziedzinach zawodowych opracowuje się również podobne plany (Breckinridge, 1953).
Wiele jeszcze innych zagadnień wiąże się z późniejszymi latami życia. Osoby, które przeszły atak serca lub inną wyczerpującą chorobę, bywają często załamane tym przeżyciem i potrzebny jest im pewien okres nie tylko fizycznej, lecz i psychicznej rehabilitacji. Trzeba dążyć do rozwiązania problemu samotności, wynikającej ze śmierci członków rodziny, odejścia dzieci, niemożności odbywania podróży. Aby sprostać tym potrzebom, buduje się różnego rodzaju ośrodki i zakłady dla starszych ludzi. Problem starości jest obecnie tak doniosły, że należy mu poświęcić wiele uwagi, toteż z czasem zostaną bez wątpienia przeprowadzone bardziej wnikliwe badania, które pozwolą zaproponować rozsądną politykę w tych sprawach.
Zmiany, zachodzące w procesach fizjologicznych w okresie pokwi- tania. są większe niż w jakimkolwiek innym okresie życia jednostki. Zmiany te są inne u chłopców niż u dziewcząt, natomiast przebieg procesu dojrzewania jest podobny u obu płci. Dziewczęta wcześniej wchodzą w fazę pubertalną i przeciętnie osiągają dojrzałość płciową dwa lata przed chłopcami, lecz ze względu na różnice indywidualne niektórzy chłopcy dojrzewają wcześniej niż niektóre dziewczęta.
Leave a reply