Wzrost poziomu wykonania przy prawdopodobieństwie 50 : 50

Różnym grupom badanym oferowano różne nagrody za rozwiązanie zadań arytmetycznych. Bez wzglądu na wielkość przynęty wyniki były najwyższe przy szansach sukcesu wynoszącego 50 :50, gdy indywidualny wysiłek zdawał się mieć największy wpływ na rezultaty.

Wielkość przynęty również oddziaływała na wynik. (Źródło: J. W. Atkinson, 1958, s. 294), danym zadaniem najusilniej wtedy, gdy prawdopodobieństwo sukcesu lub porażki wynosi 50 : 50, a zatem, gdy najwięcej zależy od jego pracy: oraz (2) badani, u których motyw osiągnięć jest silniejszy niż motyw unikania porażki, powinni przedkładać ryzyko o średniej wielkości, podczas gdy ci, u których silniejszy jest motyw unikania porażki, powinni unikać średniego ryzyka i wybierać przedsięwzięcia „bezpieczne” lub w równaniu o postaci y = f (x) oznacza „jest funkcją” lub „zależy od” (przyp. aut.).

W przedsięwzięciu „bezpiecznym” porażka jest mało prawdopodobna: w przedsięwzięciu „bardzo ryzykownym” – nie przyniesie wstydu. Atkinson przeprowadził kilka eksperymentów, które miały być sprawdzianem tych wniosków. W eksperymencie ze 124 studentkami wyniki ich przy rozwiązywaniu zadań arytmetycznych były rzeczywiście, jak przewidywano, najwyższe wtedy, gdy szanse sukcesu i porażki wynosiły 50 : 50 (tj, 1/2) (ryc. 5-15). Drugie przypuszczenie nie znalazło bezpośredniego potwierdzenia w tych eksperymentach, aczkolwiek w innych pracach istnieją pewne dowody, przemawiające za nim (np. McClelland, 1958).