Niekiedy najlepszym bądź jedynym sposobem wykazania, że potrafi się rozwiązać dany problem, jest demonstracja. Znacznie łatwiej jest pokazać, w jaki sposób wiąże się sznurowadło, niż opisać, jak to zrobić. W tym wypadku trzeci etap ogólnego procesu uczenia się zawiera w sobie etap drugi. Zapamiętaliśmy rozwiązanie problemu dzięki zdobyciu wprawy w jego wykonywaniu. Ukształtowaliśmy zatem określony nawyk.
Czasem rozwiązanie przyjmuje formę opisu, jak na przykład w przypadku uczenia się czegoś na pamięć. Dowodem nauczenia się jest tutaj odtworzenie słów, które doskonale oddają rozwiązanie problemu. W tym wypadku etap drugi obejmuje etap trzeci. Staliśmy się efektywni w odtwarzaniu rozwiązania dzięki jego właściwemu zapamiętaniu. Stać się efektywnym w tym wypadku, znaczy zapamiętać. Reasumując, proces uczenia się może składać się ze wszystkich trzech, z dwóch lub z jednego z następujących etapów:
– znalezienia właściwego rozwiązania problemu, czyli myślenia,
– pamięciowego opanowania rozwiązania, czyli zapamiętywania,
– nabycia umiejętności efektywnego rozwiązywania problemu, czyli wytworzenia nawyku.
Nauka dysponuje znaczną wiedzą na temat praw rządzących przebiegiem poszczególnych etapów oraz na temat tego, jak kształtują się wśród ludzi zdolności do ich osiągania. Nawet zwięzłe omówienie tych zagadnień zajmie nam cztery rozdziały. W tym rozdziale zbadamy proces uczenia wjego najprostszej postaci – na przykładzie uczenia się zwierząt. W rozdziale następnym zajmiemy się pierwszym etapem, czyli myśleniem w takiej formie, w jakiej przebiega ono u człowieka. Później, w kolejnym rozdziale, analizować będziemy pamięć ludzką i proces tworzenia nawyków, czyli zapamiętywanie. Następnie zaś omówimy zdolność myślenia i pamiętania, czyli inteligencję i uzdolnienia człowieka.
Leave a reply